donderdag 12 april: op weg naar Vietnam

Vandaag zijn we op de hort en zoals je straks kan lezen verliep niet alles even vlot.

Misschien effe kort onze reisformule verduidelijken : onze reisorganisatie is Travel Bird, eigenlijk zorgen die voor de vluchten, hotels en een aantal excursies. Je hebt geen gids enkel een aantal telefoonnummers als er een probleem is. Je reist ook individueel en al kom je de mensen die dezelfde dag toegekomen zijn wel eens tegen heb je soms verschillende hotels, vluchten en excursies, de grote lijnen zijn wel gelijklopend. Indien je tickets of documenten nodig hebt liggen deze in je hotel te wachten of komt een lokal die brengen.

Onze adhoc medereizigers zijn een vriendelijk Deens madameke van 57 die eigenlijk wereldvreemd is en Ann heeft die dan maar onder haar vleugels genomen en daarnaast is er een Noors visserskoppel die naar 60 gaan. Ze wonen in het hoge Noorden tegen de Russische grens van januari tm maart vangen ze kabeljauw, april wordt er niet gevist, van mei tem december is het kingcrab op de Beringzee (Deadiest catch - al moest Terie eens goed lachen toen ik daar naar verwees). Terge is een echte zeebonk, heeft een schippersvloot van 4 schepen en 40 bemanningsleden hij en zijn oudste zoon zijn ook kapitein op een van de boten (ik mocht altijd eens meegaan, maar ik peis het niet). Zijn madam, Lilian, doet eigenlijk alles behalve vissen en de boten onderhouden. Daarvoor heeft ze blijkbaar een hut op een zeer onherbergzame plaats (soms een week niet bereikbaar) waar ze wel alle nutsvoorzieningen heet zoals internet (Terge vindt dat wat minder maar zij kan tenminste doorwerken, want anders bij hun thuis komen er teveel mensen langs voor een koffieke, beetje als thuiswerk bij KBC, maar dan zonder sneeuwscooter 🤣).

Bon, worden mooi op tijd opgehaald en we (zijnde Ann, onze Deense Hele en Luc) zijn een uurtje later op de luchthaven van Phuket, check-in en bagage verloopt super vlot, koffietje en wat prullen aan het meegekregen ontbijt, security door, boarden en op naar Bangkok.
Vlotte vlucht met een ontbijtje, bagage terug in Bangkok en ondertussen zijn onze Noorse vissers er ook (waren gisteren al terug in Bangkok, waren in de steek gelaten door Travel Bird aldaar - nadat ze al eens vergeten waren bij een excursie, zoals je al kon lezen). 

Inchecken voor de vlucht naar Hanoi, voor ons zien we een koppel dat geweigerd wordt. Deze Canadezen hadden op hun visum voor Vietnam een begindatum en een 30 dagen geldigheid, was onvoldoende er moest ook een effectieve einddatum opstaan (dit Canadees koppel heeft dit nog kunnen regelen en konden mee op de vlucht - in Hanoi hebben we samen nog wat kunnen kletsen, maar daarover straks meer). In de gegevens van Travel Bird stond dat je je visum kon aanvragen in Hanoi (klopt maar Thailand laat je wel niet op een vlucht stappen zonder een visum voor Vietnam ... Bert denkt eraan), gelukkig had Ann dit wel al in orde gebracht en bij ons stond er een einddatum op.

Onze beurt om in te checken, probleem, moeten reisbewijs voorleggen waarbij we Vietnam verlaten, hebben we (nog) niet, Kafka ?, yep maar onze incheck werd geweigerd. Bellen nog eens bellen sms enz... bon kort voor het sluiten van de check-in krijgen we een mailtje met ticket, inchecken, doorstappen en wijlen weg met de Vietnamese Ryanair. Tijd voor een biertje ... te betalen in dollars of dong, sorry hebben we euro? Bath ? Kredietkaart ? Sorry, dus geen drankje of iets anders, ach ja binnen een dik uur zijn we er.
Aankomst in Hanoi, een communistisch sfeertje hangt er nog, paspoortcontrole, rijtje schuiven, sorry eerst visum laten controleren (blijkbaar zijn Denen en Noren vrijgesteld van visum voor Vietnam), rijtje schuiven, formulier invullen, ander rijtje schuiven, war klappen met de Canadezen, oeps die moeten nog bijbetalen (cash us dollars of dong), ook maar geld gaan afhalen, onze beurt nog 1.200.000 dong betalen (ter info : één euro is ongeveer 30.000 dong), waarom de Canadezen het dubbel moeten betalen is weer een mysterie dat je hier beter niet wilt uitzoeken. Een uurtje later hebben we een stempel en kunnen we verder, valiezen oppikken en naar buiten. De rest staat nog te wachten op ons vervoer, effe bellen en even later is hij er, snel het busje in, de chauffeur laadt de bagage in en wijlen weg... oef en rond 18h in het hotel, wat een dag, Terge en ik spreken af dat we nu goeie gaan drinken. Bagage wordt uitgeladen ... en er ontbreekt één van onze twee valiezen, ... ik wijs erop dat de chauffeur die “allicht” vergeten in te laden is, na wat discussie werd afgesproken dat Luc samen met iemand van de organisatie terugging naar de luchthaven (uurtje rijden), maar eerst een pintje (2) Hanoi bier, niet slecht en dat koud geschonken aan 70 cent voor nen 33 (dat maakt ne mens kalm 🍺). Op de luchthaven via politie radio bericht er is een valies gevonden met de correcte omschrijving, via via naar de juiste plaats, 100 m2 met in het midden ons valiesje, na controle van het luchtvaartticketje en of er niets ontbreekt wijlen weer weg ... politie wist wel te melden dat de valies stond waar de bestuurder ons kwam ophalen, ... een soort verontschuldiging onder de vorm van - uiteraard zijn alle taxi kosten voor ons. 

Terug naar het hotel waar Ann in de bar, met een whisky


Luc