aangekomen in Bangkok deel 2

... Na 30 minuten in de drukte, speciale etensgeuren, veel verkeer, veel mensen met maskerkes, nat van het zweet (net niet tot in ... want onze billen waren toegenepen omdat we ons in sommige straatjes niet helemaal op ons gemak voelden - vermoedelijk geïnspireerd door de vele waarschuwingen in de lift van ons hotel) kwamen we weer uit ... aan ons hotel (niet één bar of terrasje tegengekomen). Bij Luc stond de paniek in zijn ogen ...  wie vertelt toch die verhalen over bars met originele pingpong verhalen ...). Op het terras zit een Deense medereizigster, en we nemen samen een taxi ( wat een superidee, koel, gaat bijna even snel als te voet, en de chauffeur Sangroet, weet de weg en brengt ons voor bijna 2,5 euro naar het Grand Palace, we voelen ons bijna bedrogen :-)) in de hoop daar wat bars te vinden voor foks like us, tourists ...

We wandelen erlangs, richting rivier, en vinden een bar ...  een biertje (de warme wijn was enkel per fles dat leek Ann er wat over) en wat eten ... we voelden ons weer wat mens worden ... Boedha bestaat misschien toch ...

Dan opnieuw op zoek naar dat straatje met terrasjes/bars dat we gezien hadden tijdens de taxirit... na een uur stappen, zweten, verdorsten, en inzien dat een Thaise kaart lezen speciale competenties vereist ... werden we geholpen door een jong koppel dat ons begreep (let op, Engels, Frans of Duits, laat staan Nederlands zijn hier niet gekend, ondanks het koloniale verleden en ze links rijden ), uiterst vriendelijk leggen ze ons uit dat elk beroep zijn wijk heeft, juweliers, parfumeriën, bloemisten en bars ... (in tegentelling tot ‘koks’ want eten vind je overal ...) dus we moeten ‘just to the other section and then right and left ...’ maar ze zien de twijfel in onze ogen, en bieden aan om ons te begeleiden, puur  uit goedheid, want ze sloegen ons aanbod om iets mee te gaan drinken af ... en ja hoor, precies het Walhalla! Door alle tempeltjes hier, worden we precies ook geloviger... of was het die film met Thor op het vliegtuig.

We genieten van een paar drankjes en hapjes (onze Deense vriendin was na 1 drankje door, ze stond vol uitslag van de zon), laten we het wandelen voor wat het is, en neem de tuktuk naar ons hotel (3euro deze keer, avondtarief) , en ons bed in, met de gedachte: de rest zien we morgen wel ...

Ann en Luc